Theo IJzermans - Columns en Interviews

Columns

Service

‘Ach meneer, dat was twintig jaar geleden. Toen kwam er een man met een schroevendraaier naar je huis om je spullen te repareren. Dat is al lang niet meer zo.’ De medewerker van de helpdesk spreekt mij toe alsof hij met zijn seniele opa van doen heeft. Ik heb hem gebeld om mijn beklag te doen over een zojuist aangeschafte computer die niet goed functioneert. De ‘onsite’-garantie blijkt er uit te bestaan dat ikzelf telefonisch aan het werk wordt gezet om allerlei testjes uit te voeren. Als wij er samen niet uitkomen sturen ze een koerier met een grote doos die mijn computer omruilt tegen een nieuwe
Op alle gebieden wordt de consument zelf aan het werk gezet. Het prachtige computertafeltje uit de glanzende folder blijkt een doos met onderdelen waar je het hele weekend zoet mee bent. De doe-het-zelver van vroeger werd gemotiveerd door armoede. Als je niet genoeg geld had voor een reparateur haalde je samen met een technisch vriendje je brommer uit elkaar. Nu word je doe-het-zelver omdat de fabrikant in de concurrentieslag zijn servicepersoneel heeft ontslagen.
Laatst las ik ergens dat McDonald’s de pioniers zijn als het erom gaat om de consument aan het werk te zetten. In de jaren vijftig bedachten ze dat je zelf het eten bij een balie moet ophalen en vervolgens zelf je tafel moet afruimen. Het is inmiddels al zover gekomen dat de andere klanten je verwijtend aankijken als je een snackbar verlaat zonder je tafel op te ruimen. De banken hebben ons zo gek gekregen dat we in de regen in de rij gaan staan om ons eigen geld uit de muur te halen met een pasje waar we ook nog voor moeten betalen. Ook dát beginnen we al normaal te vinden.
Allemaal besparingen op de ruimte en de personeelskosten. Het kan nog verder. De volgende stap in het snackbarwezen is waarschijnlijk dat je je eigen eten moet klaarmaken dat verpakt ligt op pellets die binnen worden gereden. Misschien komt het in de industrie nog ooit zover dat de consument ‘s ochtends voor de fabriekspoort staat waar hij tegen betaling zijn eigen computer in elkaar mag zetten aan de hand van bijgeleverde tekeningen. Dat is tegen de tijd dat ook Chinese arbeiders te duur zijn geworden.

Columns:


m e n u	c o l u m n s & i n t e r v i e w s	terug >>
Startpagina Curriculum Boeken over psychologie Columns en interviews >> Thrillers Fotografie Contact Links E-mail	Columns Service ‘Ach meneer, dat was twintig jaar geleden. Toen kwam er een man met een schroevendraaier naar je huis om je spullen te repareren. Dat is al lang niet meer zo.’ De medewerker van de helpdesk spreekt mij toe alsof hij met zijn seniele opa van doen heeft. Ik heb hem gebeld om mijn beklag te doen over een zojuist aangeschafte computer die niet goed functioneert. De ‘onsite’-garantie blijkt er uit te bestaan dat ikzelf telefonisch aan het werk wordt gezet om allerlei testjes uit te voeren. Als wij er samen niet uitkomen sturen ze een koerier met een grote doos die mijn computer omruilt tegen een nieuwe Op alle gebieden wordt de consument zelf aan het werk gezet. Het prachtige computertafeltje uit de glanzende folder blijkt een doos met onderdelen waar je het hele weekend zoet mee bent. De doe-het-zelver van vroeger werd gemotiveerd door armoede. Als je niet genoeg geld had voor een reparateur haalde je samen met een technisch vriendje je brommer uit elkaar. Nu word je doe-het-zelver omdat de fabrikant in de concurrentieslag zijn servicepersoneel heeft ontslagen. Laatst las ik ergens dat McDonald’s de pioniers zijn als het erom gaat om de consument aan het werk te zetten. In de jaren vijftig bedachten ze dat je zelf het eten bij een balie moet ophalen en vervolgens zelf je tafel moet afruimen. Het is inmiddels al zover gekomen dat de andere klanten je verwijtend aankijken als je een snackbar verlaat zonder je tafel op te ruimen. De banken hebben ons zo gek gekregen dat we in de regen in de rij gaan staan om ons eigen geld uit de muur te halen met een pasje waar we ook nog voor moeten betalen. Ook dát beginnen we al normaal te vinden. Allemaal besparingen op de ruimte en de personeelskosten. Het kan nog verder. De volgende stap in het snackbarwezen is waarschijnlijk dat je je eigen eten moet klaarmaken dat verpakt ligt op pellets die binnen worden gereden. Misschien komt het in de industrie nog ooit zover dat de consument ‘s ochtends voor de fabriekspoort staat waar hij tegen betaling zijn eigen computer in elkaar mag zetten aan de hand van bijgeleverde tekeningen. Dat is tegen de tijd dat ook Chinese arbeiders te duur zijn geworden. © Theo IJzermans Columns: Amerikaanse kanaries De twijfelende manager De charismaschool De opmars van de nieuwste mens De verplaatsbare mens De woedende medewerker Wanneer val ik door de mand? Druk, drukker, drukst Het verborgen paradijs Hoe bekwaam ben ik? Hoe krijg ik mijn zin? Managersjargon Oudere werknemers Rollenspelen Scoringsdrift Service Uitstellen Wachten (1) Wachten (2) Wij ouders eisen! \| top \|